Het is hier dolfijn!

23 februari 2017 - Paramaribo, Suriname

Het “echte” leven in Suriname is begonnen. Afgelopen dinsdag hebben wij voor het eerst stage gelopen. Maar voordat we aan stage begonnen, hadden we nog een aantal leuke dingen gedaan. We hebben o.a. het nachtleven ontdekt van Paramaribo, wat een feest! Al die stijve harken in Nederland, dat is hier wel anders. Wij waren rond 11 uur naar Havanna Lounge gegaan, tot 1 uur heb je daar salsa dansen en dus moesten wij daar ook aan geloven. De bachata, een makkelijke versie van de salsa, heb ik afgelopen zomer al een keer geleerd in Valencia, maar ik bak er nog steeds niks van. Leanne daarentegen doet het gewoon even. We hadden ’s middags in de taxi al van Surinaamse Nederlanders gehoord dat je gewoon alles moest schudden, dus dat hebben wij dat ook maar gedaan, maar wij moeten toch onze meerdere erkennen in de Surinamers, man wat kunnen zij dansen. Gelukkig zitten wij hier nog 4,5 maand en hebben wij nog genoeg tijd om iets te leren. Vrijdag was dus voor ons een katerdag: hangmatje, filmpje, ijsje, prima dagje dus. Zaterdag zijn wij samen met Kim en Debbie dolfijnen gaan spotten en hebben we een kaaiman gevangen. Met een bootje zijn we naar de riviermonding gevaren en daar moesten we wachten op de dolfijnen. We hebben een paar vinnen gezien, maar waren steeds te laat om er één op de foto te zetten. Uiteindelijk hebben wij een dolfijn op de foto kunnen krijgen. De volgende keer gaan we voor twee vinnen. Maar onze ‘Freek in het Wild’-avonturen zaten er nog niet op, we moesten nog kaaimannen gaan vangen. Onze dolfijnenboot leek ons al een beetje gammel, maar toen moesten we in een andere nog gammeler bootje. Niemand durfde vooraan te zitten, dus ging deze held op sokken maar voorin: gadverdamme wat eng! Gelukkig had ik een stick voor de actioncamera mee die deze toch ook dienst deed als spinnenverwijderaar. Na een tochtje van tien minuten door riviertjes hebben we een kaaiman gevangen. “We” is een groot woord, we hadden onze gids Daniël mee die de kaaiman mocht (of moest) vasthouden. Terug in de boot naar Paramaribo moest er natuurlijk weer wat drank aan te pas komen om al ons angstzweet weg te drinken. Ik heb een video gemaakt van onze trip, deze kun je zien via https://www.youtube.com/watch?v=x7gws1pL8gc.  (Op een mobiel werkt deze niet ivm muziekrechten).

’s Zondags hadden we een introductie in Suriname van het stageservicebureau. Na wat culturele geschiedenis, kregen we nog een rondleiding door het centrum van Paramaribo. Wij hadden al een beetje Paramaribo verkend op de fiets, maar nu te voet. Maandag zijn we naar de centrale markt geweest en hebben we heerlijke, tropische vruchten gekocht voor in totaal vijf euro. Het is wel even een andere beleving een markt in Suriname. De vis ligt naast de groente en dus moet je de groente zo ver mogelijk van de vis vandaan hebben, anders heb je visfruit! Elk kraampje verkoopt ook hetzelfde en dus hebben wij maar de meest vriendelijk ogende mevrouw op gezocht (wij zijn hier nog meer feminist).

Dinsdag zijn we naar onze stageschool geweest om lessen te observeren. Wij gaan twee maatschappijleer- en twee sociale vaardigheidslessen geven op dinsdag. We hadden natuurlijk wel een aantal verwachtingen van het lesgeven hier, maar het viel ons nog mee. Wij hadden verwacht dat de docent 90% van de les aan het woord was en dat de leerlingen alles maar op moesten schrijven in hun schrift. Gelukkig voor ons, is dit niet het geval. We hebben natuurlijk nog maar één docent gezien, maar hierdoor kunnen we wel onze eigen onderwijsstijl toepassen. Volgende week dinsdag gaan we beginnen met lesgeven. Alleen de docent heeft een dun boekje, lees 10 pagina’s, met lesstof. Hier ligt voor ons dus de uitdaging. Onze creatieve geest moet vanmiddag even haar werk doen, want we gaan van vrijdag t/m zondag naar de jungle. Yvonne, docent van de NHL, heeft hier ook een resort dat ze runt en daar gaan we met een groep stagiaires heen. Volgende week zien jullie vast de beelden ;)

Adiós! 

Foto’s